ประตูใหญ่ฟุตบาทย่างเหยียบในวิหารเป็นซุ้มประตูคดเคี้ยวก่อด้วยอิฐสีน้ำตาลดูขรึมขลังดี .. พอพ้นข้ามซุ้มประตูใหญ่จะเป็นทางผ่านเผื่อแผ่ปูด้วยอิฐดินเผา ทั้ง 2 ข้างของเส้นทางมีร้านรวงกำจัดสินค้าประเภทของที่ประหวัดต่างๆ เช่น เครื่องเขิน เครื่องเงิน ตุ๊กตุ่นหุ่นชักที่เป็นคุณสมบัติเฉพาะของพม่า ฆ้องสัมฤทธิ์ และผลิตภัณฑ์อื่นๆ ที่ล้วนเป็นของซื้อของขายหัตถกรรมทั้งนั้นครับ
เจดีย์ติโลมินโลนี้เป็นวัดวาอารามที่ประกอบแบบก่ออิฐถือปูน บนปฐมกว้างซีกละ 43 เมตร องค์เจดีย์อุจ 46 เมตร ข้างในพิหารมีช่องบันได เดินขึ้นสู่ชานชั้นบนได้ และพิหารแห่งนี้ได้ชื่อว่าเป็นพิหารองค์สุดท้ายที่มีการแปลงในแบบสถาปัตย์พุกามครับ ด้านในพิหารมีพระ 4 องค์ที่ชั้นที่หนึ่งและชั้นที่สองของพิหาร ด้านในมีช่องแสงที่เมื่อส่งแสงกระทบปฏิมาแล้วประเจิดมากมาย ตัวพระที่เข้าประจำที่ภายในนั้นมีความเหลื่อมล้ำจากที่เห็นกันโดยทั่วไป เพราะช่วงนั้นเริ่มได้รับอำนาจวาสนามาจากจีนครับ
ด้วยสถาปัตย์ที่ได้รับการยกยอว่าสวยงามทั้งพาเหียรและข้างใน โดยเฉพาะเจดีย์เล็กๆที่อยู่รอบวัดนั้น และลายปูนปั้นมณฑลฐาน รวมถึงกำแพงด้านนอก ทางรอบวัดไพศาล อิฐเปลือยๆสีแดงส้มนั้น ถูกจัดร้อยเป็นวิหารที่หนักแน่นด้วยเชื่อถือของคนสร้าง ที่จะทำนุปรนปรือพระพุทธศาสนาให้อยู่คู่กับบ้านเมือง สมัยนี้ก็ยังคงหลงเหลือเบาะแสความอลังการในอดีตให้ผู้เดินทางอย่างเราๆท่านๆได้ชมกันครับ
No comments:
Post a Comment